Η αρχαία θέση εξόρυξης της λεγόμενης «Λημνίας Γης» προσδιορίζεται μεταξύ των χωριών Κότσινα και Ρεπανιδίου, στη θέση «Αγιόχωμα», πάνω στο λόφο του Μόσυχλου.

Πρόκειται για ένα κοκκινωπό αργιλικό υλικό με σημαντικό περιεχόμενο σε σίδηρο και θείο του οποίου η χρήση ήταν πολύ διαδεδομένη μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα.

Οι θεραπευτικές ιδιότητες της «Λημνίας Γης» συνδέονται μυθολογικά με τον Ήφαιστο που γιατρεύτηκε από τα τραύματά του, μετά το διωγμό του από τον Όλυμπο και μνημονεύονται πρώτη φορά από τον Ηρόδοτο. Πολύ σημαντική είναι και η αναφορά του Περγάμιου ιατρού Γαληνού που επισκέφτηκε την Λήμνο το 167π.Χ. και αγόρασε 20.000 δισκία «Λημνίας Γης».

Στην περίοδο του Βυζαντίου και της Τουρκοκρατίας η εξόρυξη και το εμπόριο του πολύτιμου υλικού πραγματοποιούνταν υπό αυστηρό έλεγχο. Παραγόμενο προϊόν ήταν τα σφραγισμένα δισκία, από όπου προέκυψε και ο όρος «Terra Siggilata» (σφραγισμένη Γη). Επίσης, χρησιμοποιήθηκε ευρέως αυτή την περίοδο ο όρος «Αγιόχωμα» καθώς η εξόρυξη της Λημνίας Γης συνδέθηκε μη τη γιορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρα.