Ο αρχαιολογικός χώρος του προϊστορικού οικισμού της Μύρινα, εκτείνεται σε μια πλατιά παράκτια ζώνη, στην δυτική ακτή της Μύρινας. Ο οικισμός, που ήλθε στο φως από την Κ΄ ΕΠΚΑ το 1986, καταλαμβάνει έκταση 80.000 τμ. περίπου.
Ο προϊστορικός οικισμός της Μύρινας είναι χρονολογικά σύγχρονος με την Πολιόχνη, αλλά σύμφωνα με τα ανασκαφικά δεδομένα φαίνεται να γνώρισε τη μεγαλύτερη ακμή του στη λεγόμενη Ερυθρά (2500 – 2300 π.Χ.) και Κίτρινη (2300 – 2000 π.Χ.) περίοδο, ενώ τα οικιστικά λείψανα που σώζονται από τις προηγούμενες περιόδους, την Κυανή και Πράσινη, καθώς και τις μεταγενέστερες, Καφέ και Ιώδη, είναι αρκετά περιορισμένα.
Η Μύρινα καταστράφηκε πολλές φορές από ισχυρούς σεισμούς που έπληξαν το νησί. Οι κάτοικοι ξανάχτιζαν τα σπίτια τους πάνω στα ερείπια της προγενέστερης φάσης και σε πολλές περιπτώσεις, ανάλογα με τις ανάγκες, επισκεύαζαν τις φθορές.
Στην προϊστορική Μύρινα βρέθηκε μεγάλος αριθμός λίθινων εργαλείων. Τα πιο συνηθισμένα είναι τα τριβεία και οι τριπτήρες, δηλαδή οι μυλόλιθοι.
Λιγοστά είναι τα ειδώλια που έχουν βρεθεί στη Μύρινα. Ξεχωρίζουν δυο πήλινα ανθρωπόμορφα ειδώλια μικρού μεγέθους, στο ένα από τα οποία δηλώνεται και στις δυο πλευρές το γυναικείο φύλο με μαστοειδείς αποφύσεις.
Από τα μεταλλικά αντικείμενα υπερτερούν τα αντικείμενα από χαλκό, ενώ έχουν βρεθεί αργυροί δακτύλιοι και μια αργυρή περόνη με κωνική κεφαλή.