Η αρχική του ονομασία ήταν Πεσπέραγο και με αυτό το όνομα αναφέρεται τουλάχιστον από το 14ο αιώνα. Το 1955 μετονομάστηκε σε Πεδινό, διότι το παλιό όνομα θεωρήθηκε τουρκογενές, αν και κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Το 1968 έπειτα από ένα μεγάλο σεισμό ερειπώθηκε και εγκαταλείφθηκε από τους κατοίκους του, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν σε οικισμό που χτίστηκε σε νέα θέση και ονομάστηκε Νέο Πεδινό. Το 2001 στο παλιό χωριό απογράφηκαν 5 κάτοικοι.
Αρχικά το χωριό βρισκόταν στη θέση Αϊ-Γιάννης, βορειοδυτικά του Πορτιανού, στους πρόποδες του λόφου Αϊ-Λιάς, όπου σώζονται κατάλοιπα κατοικιών. Άγνωστο πότε και για ποιους λόγους (ένας συνηθισμένος λόγος μετεγκατάστασης ήταν οι θανατηφόρες επιδημίες) μεταφέρθηκε κοντά στην αβαθή αλμυρή λίμνη που είναι συνέχεια του κόλπου του Μούδρου, η οποία σήμερα αποτελεί υδροβιότοπο.
Ο ναός του χωριού, του Αγ. Ιωάννου Προδρόμου, ρυθμού βασιλικής και με αξιόλογο σκαλιστό τέμπλο, κτίστηκε το 1862. Στο Παλιό Πεδινό έχει παραμείνει αναλλοίωτος ο γραφικός χαρακτήρας του, με τα καλντερίμια, την λιθόστρωτη πλατεία, τα πέτρινα αρχοντικά με τα λιθανάγλυφα διακοσμητικά μοτίβα.
Κοντά στο Παλαιό Πεδινό βρίσκεται το πιο αξιόλογο μεσαιωνικό κατάλοιπο της περιοχής, ο Αλεξόπυργος ή Αλεξίου Πύργος, που ήταν μετόχι της μονής Παντοκράτορος του Αγίου Όρους.